Je kiest niet voor geluk, geluk kiest jou

Je kunt jezelf niet gelukkig denken

Ik ben tot een diepgaand besef gekomen: geluk kiest jou, niet andersom. Je kunt jezelf niet in geluk denken; het vindt jou wanneer je op het pad bent dat voor jou BESTEMD is, niet alleen het pad waarvan je DENKT dat je erop zou moeten zijn. Deze reis van zelfontdekking heeft me de afgelopen weken geleid tot enkele onverwachte openbaringen over wat het écht betekent om gelukkig te zijn.

Het inzicht om los te laten

Dit besef is waarom ik heb besloten om oude dromen, overtuigingen en waarden die me niet langer dienen, los te laten. Ik schreef ooit over het leven als licht en duisternis, en hoe we onszelf ontdekken in duisternis en lijden, en geen guidance nodig hebben in het licht. Echter, mijn tijd in Chamonix leerde me hoe verkeerd ik was.

Een nieuw begrip in Chamonix

In de prachtige maar ontmoedigende landschappen van Chamonix, vond ik mezelf gevangen onder het immense gewicht van mijn eigen verwachtingen en de grote dromen die ik koesterde. Na 38 jaar te leven volgens de kernwaarden: groots en meeslepend leven, kwam ik de diepgaande nadelen van deze keuzes tegen — het was eenzaam. Daar, te midden van de hoogte- en dieptepunten, realiseerde ik me dat ik klaar was met alleen lijden. Ik was klaar met alles opofferen, altijd mijn dromen en doelen boven iedereen te plaatsen. Tijdens die lange regenachtige dagen in Chamonix, terwijl ik video’s van mezelf bekeek, zag ik het lijden in mij, de eenzaamheid die me van binnenuit verteerde — iets wat ik niet had gedeeld of onder ogen had willen komen. Ik dealde er gewoon mee. Maar zo wil ik niet leven.

Een nieuw hoofdstuk in Servië

De beslissing om verder te gaan kwam onverwachts toen mijn partner me uitnodigde om naar Servië te komen. Zonder aarzeling begon ik aan de rit van 1.400 km naar Subotica, waarbij ik bij elke kilometer dichter bij een nieuw thuis en een groter gevoel van rust kwam. Met elke kilometer voelde ik me steeds meer mezelf en realiseerde ik me dat het leven dat ik had opgebouwd niet meer was wat ik wilde. Wat ik écht wilde was leven in liefde en verbinding — met de buitenwereld en met mezelf.

Kiezen voor radicale zelfacceptatie

Daarom kies ik voor radicale zelfacceptatie. Ik omarm het principe dat ik genoeg ben. Ik hoef mezelf niet langer te bewijzen — niet aan mezelf, mijn partner, of de buitenwereld. De persoon die ik vandaag ben, is genoeg. Er is geen noodzaak voor een toekomstige zelf vol met verwachtingen om een betere versie van mezelf te worden.

Ik ben nu al genoeg, precies zoals ik ben.

Leren om in het moment te leven

Servië heeft me de kunst van het leven in het moment geleerd, omringd door mensen die hierin uitblinken. Hier is niets gepland; het leven ontvouwt zich in volledige willekeur. Ik ben dol op deze nieuwe manier van leven, waar elke dag onverwachte avonturen en nieuwe verbindingen brengt. Het gevoel van broederschap hier, waar iedereen ‘brate’ is — een broer — maakt elke interactie open, vriendelijk en verrijkend. Elke dag voel ik me opener worden, en ik realiseerde me hoezeer ik connectie gemist had en hoe zeer ik hier naar verlangd heb.

Thuis vinden

Het is bijna twee jaar geleden, maar terugkeren naar Subotica heeft me een ander soort licht laten zien. Terwijl ik reed, voelde ik diep van binnen dat ik naar huis ging — een plek waar ik vrede, verbinding en een gevoel van ergens bij horen vind. Hier zijn er geen bergen om te beklimmen of ultramarathons te lopen, alleen de rust van het leven in het heden en het creëren van betekenisvolle verbindingen. Dit, besefte ik, was waar ik al die tijd naar op zoek was geweest, niet de pijn en het lijden van het lopen van een 100-mijler, maar het vinden van waar ik echt thuishoor.

Geluk toont waar je thuishoort

Geluk heeft me inderdaad laten zien dat het elke dag hier verschijnt, omringd door enkele van de vriendelijkste mensen ter wereld. Ja, deze plek is thuis. Hier voel ik me kalm en gelukkig, omarmd door een gemeenschap die het heden en elkaar waardeert. Geluk is niet slechts een vluchtig moment maar een aanhoudende staat wanneer je vindt waar je echt thuishoort.

Het leven geeft je wat je wilt, maar je moet goed opletten

En ik heb nog een belangrijke les geleerd:

Het leven geeft je wat je wilt, maar misschien komt het in een andere vorm dan je verwachtte.

Ik dacht altijd dat ik naar Amerika moest om ‘mijn mensen’ te vinden, wat leidde tot veel frustratie en het verlies van het vermogen om in het moment te leven. Maar terwijl ik zocht, zag ik het feit dat ik het al gevonden had voor het gemak over het hoofd. Geluk, liefde en connectie zijn hier te vinden in de straten van Subotica. Hier is alles waar ik ooit naar verlangd heb, maar ik zag het niet omdat ik te veel bezig was met mijn toekomst, oude kernwaarden, overtuigingen en dromen.

Door ze los te laten, en ook mijn Leadville-droom, open ik mijn hart om geluk te ontvangen precies waar ik ben, en zoals ik ben. Want dit is het leven — omarm het, geniet ervan. Je bent het waard, precies zoals je nu bent.

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *